Zespół brachycefaliczny u psów!

Opublikowano 16. 4. 2021 na kanale blogowym

Słodycz czy ograniczenie normalnego życia? Zespół brachycefaliczny to bardzo groźna choroba występująca u psów, która może znacznie skrócić ich życie.

Znajome chrząkanie, chrapanie lub chrząkanie buldogów francuskich lub mopsów jest normalne dla wielu właścicieli, być może urocze dla niektórych właścicieli, ale uwierz mi, ten problem znacznie ogranicza życie psa. Mówimy o zespole brachycefalicznym, który jest typowy dla ras krótkowłosych. Czy masz w domu ryzykowną rasę? Tak? Więc czytaj dalej…

I znowu ta hodowla psów rasowych

Rasy zwane brachycefalicznymi, powstały w wyniku nieprawidłowego, ale niestety celowego krzyżowania ras z krótkim pyskiem. I nawet dzisiejszy wygląd wciąż komuś nie wystarcza i nadal są hodowani i hodowani. Dopiero w „doskonałości” nos całkowicie znika.

Jednak wpływ ten jest absolutnie katastrofalny dla niektórych psów. Z punktu widzenia fizjologii ich czaszki należy zdać sobie sprawę, że brachycefalia muszą dopasować całą ilość tkanek miękkich, które mają w jamie nosowej, w obszarze skróconych kości i zredukowanych ubytków. Te anomalie uniemożliwiają normalny przepływ powietrza podczas oddychania, co jest przyczyną stękania, chrząknięcia i innych podobnych „normalnych” dźwięków. W skrajnych przypadkach może zapaść się z powodu braku tlenu!

Porównanie fizjologicznej i skróconej czaszki

Trochę teorii na ten temat

Zespół brachycefaliczny to zespół zmian morfologicznych i czynnościowych górnych dróg oddechowych. Obejmuje: zwężenie (zwężenie) nozdrzy, wydłużenie podniebienia miękkiego, zapadnięcie się krtani i odwrócenie worków w krtani (worki krtaniowe są „wypychane” do dróg oddechowych, gdzie przeszkadzają - usuwane podczas operacji) i ostatni, ale nie najmniejsze zapadnięcie się tchawicy z powodu zwężenia tchawicy.

Te problemy mogą wystąpić pojedynczo lub w połączeniu, gdy rzeczywisty problem już występuje. Ponadto psy cierpią również na wrodzone wady kanalików łzowych, które powodują trwałe wydzielanie z oczu. Bardzo częstym problemem jest również to, że pies dosłownie „wypadają oczy z jamy”, ponieważ szpary między oczami są zbyt duże - w takim przypadku natychmiast udaj się do weterynarza!

Ryzykowne rasy: Buldog Francuski, Boston Terrier, Cavalier King Charles Spaniel, Mops, Bokser, Shih Tzu, Buldog Angielski i inne

Te rasy naprawdę nie są szczęśliwym wyborem…

Porównanie nozdrzy u poszczególnych ras psów

Czy masz w domu rasę brachycefaliczną?

Czy Twój czworonożny pupil chrapie i się dusi i należy do powyższych ras? Zdecydowanie powinieneś odwiedzić wyspecjalizowane miejsce pracy, gdzie pies zostanie przebadany i zaproponowana zostanie procedura ewentualnego leczenia. W zdecydowanej większości przypadków operacja jest konieczna, aby usunąć problem, który dotyka twojego psa. Niestety należy zaznaczyć, że jest to bardzo ryzykowna operacja, która nie wyeliminuje w 100% wszystkich problemów z oddychaniem.

Powyższe niedogodności nasilają się wraz z większym wysiłkiem lub w miesiącach letnich, co musi przeszkadzać właścicielowi takiej rasy.

Spróbuj zatkać nos i wbiegać po schodach lub obejść ogród - widzisz, czujesz? Tak mają rasy brachycefaliczne!

Objawy

• Głośny oddech w postaci pomruków, stęknięć podczas pociągania nosem, chrapania podczas snu.
• Kaszel, gdy jest zdenerwowany.
• Oddychanie z otwartymi ustami, nawet w cichym otoczeniu, bez wysiłku.
• Niebieskie błony śluzowe i język.
• Dławienie się.
• Niestrawność - wymioty, obrzęk, nadmierne wydzielanie śliny.
• Załamanie.

Stres i nerwowość mogą pogorszyć powyższe problemy…

Sucha karma dla psów odpowiednie do utrzymania prawidłowej wagi

Leczenie

Roztwór chirurgiczny jest odpowiedni od około 6 miesiąca życia. Najbardziej powszechne składniki BAS (zwężenia nozdrzy, wydłużone podniebienie miękkie i odwrócone worki) można rozwiązać jednym zabiegiem w tym samym czasie. Jeśli BAS zostanie rozwiązany przed wystąpieniem objawów - chrząknięcia, nietolerancji wysiłku, zapaści itp., Ich rozwój można zatrzymać lub przynajmniej spowolnić lub złagodzić.

Rekonwalescencja po zabiegu jest zwykle dłuższa, około 2-3 tygodni. Po operacji może dojść do obrzęku operowanych tkanek, co już utrudnia dopływ powietrza, a to może być problem. Dlatego pacjent powinien być monitorowany na stanowisku pracy, na którym był operowany, przez co najmniej kolejne 12-24 godziny.

Kolejne dni w opiece domowej powinny odbywać się w ścisłym reżimie odpoczynku i bez niepotrzebnych zakłóceń (szczekanie, powitanie, stres). Po około dwóch tygodniach, jeśli wszystko jest w porządku, można powoli dodać np spacer. 

Wskazówka!

Jeśli masz psa z trudnościami w oddychaniu, warto wyposażyć go na spacer w szelki, ponieważ obroża może być w tym przypadku niewygodna, zwłaszcza jeśli lubi ciągnąć do przodu.

Zobacz inne artykuły o opiece weterynaryjnej

• Najczęstsze choroby stawów występujące u psów i kotów
• Cukrzyca u psów i kotów? Tak oczywiście
• Zakażenia koronawirusem u psów i kotów
• Pies i jego dolegliwości wszelkiego rodzaju: ROYAL CANIN VETERINARY