Wypadanie krążka międzykręgowego u psów

Występowanie lub wypychanie krążka międzykręgowego to stan, który we wszystkich przypadkach musi zostać rozwiązany w jak najkrótszym czasie i, co najważniejsze, skutecznie. Rehabilitacja w świecie zwierząt? Możesz być zaskoczony, ale to normalne! Być może zastanawiasz się, jak temu zapobiec? Na te pytania postaramy się odpowiedzieć w dzisiejszym artykule.

Wypadanie krążka międzykręgowego

Ten stan jest jedną z najczęstszych chorób neurologicznych u psów. Zastanawiasz się, do czego potrzebny jest krążek międzykręgowy w ciele? Odpowiedź jest prosta – jest potrzebne do wytłumienia uderzenia poszczególnych kręgów.

Składa się z elastycznego jądra (nucleus pulposus) i włóknistego pierścienia (anulus fibrosus), który wraz z końcami krążków trzonów kręgów otacza i łączy poszczególne kręgi.

Na pewno słyszałeś, że niektóre rasy mają genetyczne predyspozycje do tej choroby. W tym przypadku klasyfikujemy je jako tak zwane rasy chondrodystroficzne, do których zaliczamy jamniki, buldogi francuskie, pekińczyki czy lhasa apso itp. W tych rasach degeneracja występuje między pierwszym a drugim rokiem życia psa - woda w komórkach ubytek i odwapnienie występuje, co jest niepożądane.

Występ kontra wytłaczanie - co jest gorsze?

Występ oznacza, że cały krążek międzykręgowy wygina się w górę w kierunku kręgosłupa i ściska rdzeń kręgowy. Natomiast wyciskanie jest stanem, w którym rdzeń całego krążka międzykręgowego pęka i naciska w kierunku rdzenia kręgowego. Warunki te wymagają szybkiego i wysokiej jakości badania przez lekarza weterynarii, ponieważ istnieje ryzyko paraliżu pacjenta, a także konieczne jest rozróżnienie, czy stan można leczyć zachowawczo, czy udać się natychmiast do sali.

Występ zwykle występuje długotrwale, przewlekle. W przeciwieństwie do tego, wyciśnięty rdzeń powoduje uraz rdzenia kręgowego i kanału kręgowego. Zjawisku temu zwykle towarzyszy reakcja zapalna.

Diagnostyka

W diagnostyce ważna jest szybkość i dokładność. Można to osiągnąć tylko na wyspecjalizowanych stanowiskach pracy, które prowadzą tego typu operacje jako tak zwany „chleb powszedni”.

Z klasycznym zwykłym (natywnym) RTG, w przypadku przepukliny krążka międzykręgowego, niewiele się dowiemy. Stanowiska ortopedyczne mają do dyspozycji m.in. tomografię komputerową (tomografię komputerową), dzięki której na podstawie użycia środków kontrastowych mogą określić dokładną lokalizację uszkodzenia danego kręgu. MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) również może być stosowane, ale w praktyce jest ono stosowane rzadko.

Kolejnym ważnym krokiem jest prawidłowe pobranie historii medycznej od właściciela. Upewnij się, że twój pies naprawdę nie może chodzić lub po prostu nie chce chodzić, ponieważ boli (oczywiście). Jeśli go podniesiesz i wesprzesz, a on zrobi kilka kroków, to informacja dla weterynarza o złocie. Jeśli jednak pies tylko leży i nie czuje stóp, jest to stan bardziej problematyczny, ponieważ prawdopodobnie zaniknie tak zwana głęboka wrażliwość.

Terapia

Obecnie w leczeniu zachowawczym najczęściej stosuje się kortykoidy oraz inne leki. Niezbędne jest również odpowiednie zarządzanie bólem, wraz ze ścisłym reżimem odpoczynku.

Należy pamiętać, że stosowanie środków przeciwbólowych nie zmusza zwierzęcia do „ratowania” i zachowania spokoju. W przypadku rozwiązania chirurgicznego decyzja zawsze należy do chirurga, jeśli wymaga tego ostry stan i istnieje ryzyko paraliżu pacjenta, to oczywiście lepiej pozwolić psu na operację.

Zapobieganie

W przypadku ryzykownych ras dobrze jest położyć nacisk na ograniczenie skakania np. z kanapy, łóżka czy szybszego wchodzenia po schodach. Z pewnością nie jest dobrym pomysłem stosowanie jakichkolwiek chondroprotekcji, które pomagają w utrzymaniu prawidłowego składu stawów i więzadeł ścięgien.

Fyzioterapia

W świecie zwierząt jest wciąż niedoceniany i konieczne jest dalsze szerzenie jego oświecenia. Jest to przecież ogromna pomoc zarówno w leczeniu zachowawczym tych schorzeń neurologicznych i ortopedycznych, jak i pooperacyjnych.

Im lepsza i skuteczniejsza fizjoterapia, tym szybsza i lepsza może być ogólna rekonwalescencja, co z pewnością ucieszy każdego właściciela. Warto jednak zwrócić uwagę na to, jak ważne jest powierzenie opieki specjaliście – fizjoterapeucie, który idealnie będzie współpracował z Twoim prowadzącym weterynarzem, ponieważ każdy pacjent ma swoje indywidualne potrzeby. Fizjoterapia wykorzystuje metody fizyczne, które są bardzo pomocne w ukrwieniu i stymulacji mięśni.