Toksoplazmoza - odwróci życie do góry nogami

Toksoplazmoza jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez pierwotniaka Toxoplasma gondii. Organizm ten ma powinowactwo (większą adhezję) do układu nerwowego i siatkówki oka. Choroba ma wiele możliwych objawów, dlatego często jest trudna do zdiagnozowania. Dotyka ssaków i ptaków, które mogą być ważnymi żywicielami pośrednimi (myszy, ptaki, owce…). Jest również dla nas niebezpieczna, ponieważ nazywana jest zoonozą, czyli chorobą przenoszoną ze zwierząt na ludzi.

Toxoplasma gondii pod mikroskopem

Przenoszenie

Ludzie zarażają się przez zakażone warzywa, owoce lub nieodpowiednią higienę, na przykład po usunięciu kału z toalety dla kotów. Koty zarażają się przez spożycie cyst pożywienia (np. Zakażone myszy), które tworzą się w mięśniach żywiciela pośredniego.

Pod względem zakaźności mówi się, że koty są w stanie przenosić toksoplazmę w ciągu zaledwie około trzech tygodni. Przez cały ten okres wydzielają zaraźliwe cysty. Po infekcji organizm wytwarza przeciwko niej przeciwciała i zwierzę przestaje być zaraźliwe, jak to ma miejsce w przypadku ludzi.

Jeśli kobieta w ciąży spotkała wcześniej kota, który wydzielał cysty toksoplazmozy, organizm prawdopodobnie wytworzył przeciwko niej przeciwciała. Więc jeśli spodziewasz się nowego członka rodziny, nie jest konieczne, aby pozbyć się swojego długoterminowego kota w obawie przed tą pasożytniczą infekcją. Oczywiście nadal ważne jest przestrzeganie zasad zoohigieny w gospodarstwie domowym, jeśli dzielisz się nią ze zwierzętami!

Wskazówka

Do dezynfekcji w domu możesz użyć sprawdzonego środka do usuwania plam i zapachów Savo Pet. Można również stosować inne środki dezynfekujące, takie jak SANYTOL, są one łagodne dla zwierząt i skutecznie usuwają wirusy, bakterie, grzyby i alergeny.

Cykl życiowy pasożyta Toxoplasma gondii

Infekcja u zwierząt

U psów i kotów toksoplazmoza zwykle przebiega bezobjawowo, przynajmniej towarzyszy im większe zmęczenie, które rejestrują właściciele, ale potrafią skojarzyć je z innym bodźcem i infekcja staje się niewykrywalna. Rzadko infekcja może wybuchnąć w ostrej fazie.

Ostra toksoplazmoza u kotów charakteryzuje się uszkodzeniem płuc, wątroby i mózgu. Zwłaszcza u kociąt, które zaraziły się w łonie matki lub podczas karmienia piersią. Najczęstsze objawy to utrata apetytu i duszność. Może wystąpić zapalenie oczu lub żółtaczka. Dość często toksoplazmoza występuje w tym samym czasie, gdy organizm osłabia się wraz z FIP / FeLV, które należy do zakażeń koronawirusem.

Ostra toksoplazmoza u psów charakteryzuje się stanami gorączkowymi, utratą apetytu, wymiotami, biegunką, dusznością, ale także chorobami mózgu (objawy neurologiczne, drgawki) bez wyraźnej przyczyny. Ponownie, ostra faza u psów zapala się rzadko, ale często przy obniżonej odporności.

Infekcja u człowieka

W większości przypadków u ludzi jest to tzw. Subkliniczne - bezobjawowe, tylko nieliczne osoby mają objawy grypy, zapalenia węzłów chłonnych (zapalenie węzłów chłonnych), zajęcia ośrodkowego układu nerwowego. Jest to szczególnie niebezpieczne dla osób, które mają słaby układ odpornościowy z powodu na przykład raka lub innego uszkodzenia układu odpornościowego. Ponadto toksoplazmoza jest wysoce niebezpieczna dla kobiet w ciąży, a dokładniej dla płodu.

W przypadku ostrej toksoplazmozy płód jest bardziej zagrożony niż  sama matka. Ten mały i zdradziecki mikroskopijny pasożyt powoduje poważne komplikacje zdrowotne podczas ciąży, a najgorsze jest poronienie lub uszkodzenie płodu.

Mimo to, w niektórych literaturach stwierdza się, że najmniej prawdopodobne jest zakażenie wywołane przez kota, a znacznie bardziej ryzykowne dla ludzi jest jedzenie surowego mięsa i niemytych warzyw!

Ważne

Cysty tkankowe w mięsie są niszczone przez suche ciepło powyżej 65 ° C, gotowanie lub odwrotnie, zamrażane w temperaturze -20 ° C przez co najmniej 2-3 godziny. W gospodarstwie domowym ważne jest zachowanie higieny podczas gotowania - kieruj się zasadą, że do krojenia surowego mięsa używaj innej deski do krojenia i noża niż do krojenia warzyw, nigdy nie jedz niemytych warzyw itp.

Diagnostyka toksoplazmozy

Rozpoznanie opiera się na obrazie klinicznym pacjenta i jego objawach. Specyficzny wzrost przeciwciał IgM we krwi jest specyficzny dla ostrych stanów i jest badany przez wyspecjalizowane laboratorium. Na rynku dostępne są również „szybkie testy”, które mogą być również dostępne dla lekarzy weterynarii w gabinecie, ale dostarczą nam jedynie informacji o obecności przeciwciał przeciwko chorobie. Potwierdza lub odrzuca fakt, czy zwierzę już zetknęło się z chorobą i wytworzyło odpowiednie przeciwciała, nie mówi o aktualnej zakaźności.

Oocysty można również znaleźć w odchodach kotów, ale ich wykrycie jest trudne, ponieważ nie są one regularnie wydalane i mogą dawać wynik fałszywie ujemny. Pomimo faktu, że zarażony kot wydala te zaraźliwe cysty tylko przez kilka tygodni.

Sekcja zwłok martwego zwierzęcia może również potwierdzić lub odrzucić pozytywny wynik.

Leczenie

Toksoplazmozę leczy się antybiotykami, zwłaszcza klindamycyną i sulfonamidami. Jednak rokowanie u pacjentów z immunosupresją (pacjenci z obniżoną odpornością) jest bardzo złe, zwłaszcza jeśli dotyczy to płuc, wątroby lub układu nerwowego.